Depremzedelere psikolojik destek şart
www.denizlidesiyaset.com yazarlarından Mustafa Karapınar, Acıpayam'da depremzedeler ile yaptığı görüşmelerden elde ettiği izlenimleri sizler için yazdı.Gazeteci Karapınar, psikolojik desteğin önemine değindi.
Denizli ve ülke gündemini sarsan deprem silsilesinin ardından çok zaman geçmedi. Valimiz Hasan Karahan ve milletvekili başta olmak üzere hemen hemen herkes deprem mahalline giderek incelemelerde bulundu. Açıklamalar yaptı. Fotoğraf verdi. Ramazan ayında da başta Kızılay olmak üzere çeşitli sivil toplum kuruluşları iftarlar verdi vatandaşlarla buluştu.
Buraya kadar her şey güzel... Depremler bitti. O yüreğimizi kaplayan “ÖLÜM” korkusu bitti. Acıpayam ile ilgili bir endişenin kalmadığını, sanki orada da hayat normale dönülmüş, depremin izleri silinmiş gibi hissedildiğini düşünüyorum. Devletimiz her daim bölge insanın yanında olmuş, bundan sonra olmaya devam edecektir.
Gazeteci, insanların yerel ve genel anlamda haber alma özgürlüğünün sağlanmasında kamu adına görev yapan bir kişidir. Bu bağlamda Ramazan bayramında Acıpayam’da deprem sonrası gelişmeleri gözlemlemek ve yerinde vatandaşla konuşmak amacıyla Acıpayam’a bağlı bir mahalleye gittim. Yıkılan evleri, zarar gören camileri dışarıdan bir göz ile izledim. Evleri durulabilecek şekilde olanlar evlerinde yine her an tetikte olacak şekilde kalmaya devam ediyor. Evleri yıkılan vatandaşlar ise kendilerine tahsis edilen çadırlarda zor şartlar altında yaşamlarını sürdürmenin gayretinde. Kimisi yıkılan duvarını kendisi yapmanın gayretinde olurken; kimisi de rızıklarını çıkarmak için koyun başına 10 TL karşılığında çobanlık yapmaya devam ediyor.
Durumları biraz daha iyi mahalle halkı, kendilerinden çok zarar gören komşu veya tanıdıklarını misafir ederek onlarla sofralarını paylaşıyorlar. Aldığım bilgiye göre bu durum uzun zamandır bu şekilde yaşanıyor.
Bizler buradan bakınca “Acıpayam normale dönmüş” diyebiliriz. Ancak gördüğüm kadarıyla oralarda yaşayan insanların psikolojik desteğe de ihtiyacı var.
Düşünsenize, sabah kalkıyorsunuz yıllarınızın geçtiği evinizin yerinde tahta parçaları, toprak birikintileri var. Konteynerde ya da Allah razı olsun çadırlarda bu insanlar ne kadar daha yaşayacak. Kış geldiği zaman yeni bir dram daha yaşanmayacak mı? Bunun hastası, yaşlısı, çocuğu var. Onlara yaşam alanı belirlemekle, hayatlarını çadır ve konteyner vererek kolaylaştırmaktan ziyade daha kalıcı çalışmalar yapılmalıdır.
Aklıma gelmişken, sağlık taramaları da önemli bir detay…
Yine diyorum en büyük eksiklik, mahalle halkına verilecek olan psikolojik destektir.
Bu destek mutlaka sağlanmalıdır.
Saygılarımla…